خوش دارم که در نیمه های شب؛
در سکوت مرموز آسمان و زمین به مناجات برخیزم...
با ستارگان نجوا کنم و قلب خود را به اسرار ناگفتنی آسمان بگشایم...
آرام آرام به عمق کهکشانها صعود نمایم؛
محو عالم بی نهایت شوم ...
از مرزهای علم وجود در گذرم و در وادی ثنا غوطه ور شوم...
و جز خدا چیزی را احساس نکنم.
سردار شهید دکتر مصطفی چمران
